Album „Niepodległa” to zbiór autorskich ballad i pieśni ukazujących – w chronologicznej kolejności – wybrane wydarzenia ze stulecia naszego dochodzenia do Wolności. Niezwykle emocjonalna, wypełniona nostalgią klęsk i euforią zwycięstw płyta niesie również nadzieję na lepszą przyszłość. To także zaproszenie do realnego świata… Odważysz się tam wejść?

Album „Niepodległa” to śpiewana lekcja historii stulecia odradzania się Rzeczypospolitej. „Rok 966” przypomina największe polskie Wiktorie. Właściwym prologiem krążka jest „Hymn…” traktujący o naszym wspólnym domu – Polsce.

Poetycko-rockowy „Dziki i Swobodny” – to emanacja tęsknoty Polaków za Wolnością. Marsz „Honor i Gniew” (Marszałkowi i Legionom) jest już pieśnią czynu zbrojnego. Rustykalna ballada „Ech, wojenko” opisuje dramat matek, żon i córek poległych żołnierzy. I kontrastuje z ułańskim „Ostatnim Zayazdem”.

Traumatyczne „Katyń” i „Wołyń” są hołdem dla polskich ofiar ludobójstwa. „Ostatni żywy człowiek” – to agonalne przebłyski świadomości umierającego z braku tlenu marynarza z zatopionego okrętu ORP „Orzeł”.

„Klasztor” jest swoistym déja vu walk pod Monte Cassino. Podobnie jak senny koszmar powstania warszawskiego – „44”.

„Marsz Najemnika” dedykuję „wyzwolicielom” z Armii Czerwonej i katom „wyklętych”: „Roja”, „Inki”, „Pileckiego”. Biało-czerwone „Szachy” przywołują świat rozgrywek „Solidarności” z esbekami, zakończony emigracją wewnętrzną („Mój dom…”).

„Modlitwa” wieszczy posmoleńskie przebudzenie Narodu, a deklaracja: „Zostaję!” zamyka płytę.

Zapraszam w przeszłość!

– Lech Makowiecki

Lista utworów:

1. Rok 966

2. Hymn o domu

3. Dziki i swobodny

4. Honor i gniew

5. Ech, wojenko…

6. Ostatni Zayazd

7. Katyń 1940

8. Ostatni żywy człowiek

9. Wołyń 1943

10. Klasztor

11. Czterdziesty czwarty

12. Marsz najemnika

13. Ostatni nabój

14. Inka

15. Ballada o rtm. Pileckim

16. Szachy

17. Mój dom, mój świat

18. Modlitwa

19. Zostaję!